فروپاشی دژ اوکراین
تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۰۳۸۱۶
فکر و ذهن رسانه های دنیا درگیر تنشهای خاورمیانه است اما جنگ زمستانه اوکراین در سکوت خبری ادامه دارد .
گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو- علی ودایع؛ حالا رفتار ارتش روسیه در جنگ اوکراین خیلی خونسرد شدهاست. ارتش سرخ در آستانه ورود به سومین سال نبرد ؛ در جنگ تن به تن با تجربه شدهاست. زرادخانه های روسیه همه مدرنسازی و دوباره تسلیح شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید بتوان گفت که حماقت «زلنسکی» در ضدحملات بهاره عامل ناکامیهای دومینویی اوکراین محسوب میشود. در میان انبوه خبرها ، پیشروی جدید روسیه معادلات را دستخوش تغییر کرده است.
شکست شهر «آودیوکا» یک دستاورد استراتژیک برای کرملین است.
حالا مقامات نظامی اوکراین ابراز نگرانی میکنند که بدون کمک نظامی غرب ممکن است سقوط آودیوکا در سایر نقاط خط مقدم درگیری با روسیه نیز تکرار شود.
در همین حال،متحدین غربی دیگر هیجانی برای حفظ سنگرهای کییف ندارند . کمبود تسلیحات در ناکامی و عقب نشینی اوکراینیها نقش مهمی داشته است.
داستان شکست آودیوکا فراتر از پیشروی روسیه در یک شهر ساده است ؛ این شهر دژ مستحکم مواضع اوکراین بود.
ارتش سرخ که روحیه خود را باز یافته ، حالا باتوجه به کمبود تسلیحات کییف و برتری موشکی در فضایی که دیگر در کانون توجه نیست ؛ عزم گسترش آرام حملات را دارد.
داستان آنچنان غیرقابل پیشبینی شده که حتی در کنفرانس امنیتی مونیخ هم زمزمههایی شنیده شد .
ناتو از یک طرف نگران آینده است اما از طرف دیگر پول و تسلیحات نیست . سخنان برخی از رهبران اروپایی در مونیخ با جریانی پنهانی از کینه همراه بود که بر این باورند کشورهایشان برای حمایت از اوکراین بار زیادی را تحمل میکنند، در حالیکه سایرین در اروپا حتی سهم خود را به درستی انجام نمیدهند.
آمریکاییها هم در قلب واشنگتن ، هم در تعیین اولویتهای سیاست خارجی با چالش مواجه شدهاند.
«دونالد ترامپ» کاندیدای احتمالی حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاستجمهوری ۲۰۲۴ آمریکا نیز تصمیم دارد در صورت پیروزی در انتخابات، به قیمت جان اوکراینیها، در سال جاری، سیاست «اول آمریکا» را به کار ببندد. از سوی دیگر، «جو بایدن» رئیسجمهور فعلی آمریکا از همین حالا هم رقیب بازنده به نظر میرسد. بایدن حتی اگر بخواهد کمکهای بیشتری به اوکراین کند، قدرت اعمال سیاست خود به سنا و مجلس نمایندگان کنگره را ندارد.
نکته بنیادین در میان تمام اما و اگر های غرب این است که زلنسکی یک مقصر لوس محسوب میشود. ماجرای نشست تابستانه ناتو در لیتوانی و تحقیر رییس جمهوری اوکراین واقعیت نگاه غرب به جوکر کییف است.
جالب اینجاست که درگیریها میان «والری زالوژنی» فرمانده پیشین ارتش اوکراین و زلنسکی بر سر آودیوکا ظرف این مدت به شدت افزایش یافته بود. زالوژنی میخواست از محاصره و خروج دقیقه نودی با تلفات سنگین، همان اتفاقی که در مه ۲۰۲۳ در باخموت افتاد، خودداری کند اگرچه زلنسکی بر دفاع از آودیوکا تا لحظه آخر تاکید داشت.
با یک جمعبندی میتوان گفت که در میان متحدین غربی و میدان جنگ اوکراین یک شکاف مرگبار ایجاد شده اما در آن سوی میدان ، «ولادیمیر پوتین» ، رییس جمهوری روسیه که ماه آینده در کرملین ابقا خواهد شد ؛ با حوصله بیشتری به تعیین سرحدات ارتش سرخ در جنگ بهاره خواهد پرداخت.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: اوکراین زلنسکی پوتین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۰۳۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علیاف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهد
رئیسجمهور آذربایجان اعلام کرد: اگر جنگ روسیه و اوکراین متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، آذربایجان بیش از ۳۰ میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کرده است. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین هرگز سلاح نمیدهیم. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانههای جمهوری آذربایجان، الهام علیاف رئیس جمهوری آذربایجان اعلام کرد که در جریان سفر خود به روسیه با همتای خود ولادیمیر پوتین درباره جنگ با اوکراین گفتگو نکرده است.
الهام علیاف در مجمع بینالمللی «COP29 و چشمانداز سبز برای آذربایجان» در دانشگاه ADA در حالی که به سوال پروفسور کلاوس لارس از مرکز ویلسون دانشگاه کارولینای شمالی آمریکا پاسخ داد، درباره جنگ روسیه و اوکراین صحبت کرد.
علیاف تاکید کرد که او و پوتین تنها در مورد مسائل دوجانبه و وضعیت قفقاز جنوبی گفتگو کردند.
رئیسجمهور آذربایجان گفت: نمیداند جنگ روسیه و اوکراین چگونه به پایان می رسد. اگر کسی میداند، احتمالاً باید نامزد جایزه صلح نوبل شود. فکر نمیکنم کسی بداند در حال حاضر چگونه قرار است این جنگ به پایان برسد. اما من آن را اینگونه بیان میکنم که در یک نقطه پایان می یابد، زیرا جنگ ها دیر یا زود متوقف میشوند. من میتوانم از تجربه خودمان بگویم. وقتی در ماه می 1994 قرارداد آتشبس با ارمنستان را امضا کردیم، جنگ عملاً متوقف نشد. بنابراین، ممکن است وضعیت مشابهی بین روسیه و اوکراین ایجاد شود. اگر آنها با پایان دادن به مرحله فعال جنگ موافقت کنند، پایان جنگ را تضمین نمیکند. هر از چند گاهی، یعنی در دوران اشغال، تنش بود، با گروههای خرابکار، نبرد تک تیراندازی داشتیم، این یا چند اتفاق بسیار خطرناک دیگر رخ داد و خط تماس ما بسیار کوتاهتر از خط تماس امروز یا خط نبرد روسیه و اوکراین بود.
علیاف تأکید کرد: تصور کنید که یک توافق آتشبس امضا شده است. آیا این تضمینی برای آینده صلح خواهد بود؟ جواب منفی است. ما 28 سال صبر کردیم و بعد با استفاده از زور، حاکمیت خود را بازیابی کردیم. ما این کار را کردیم چون حق با ما بود و میتوانستیم. برای ما مسئله مرگ و زندگی بود. در آن زمان مطمئن نبودیم چه کسی در کنار ارمنستان خواهد جنگید. ممکن بود گزینههای مختلفی وجود داشته باشد. هیچ کدام برای ما خوشایند نبود. اما بعد به آن فکر نکردیم، یا باید حیثیت حاکمیت خود را باز میگردانیم یا همه باید میمردیم. این رویکرد ما بود. ما صبر کردیم، نیرو جمع کردیم، در عرصه بینالمللی کار کردیم. ما سعی کردیم از طریق مذاکره موضع خود را ثابت کنیم و توضیح دهیم که قربانی آزار و اذیت هستیم، اما نشد. بله، سازمان های بینالمللی قطعنامهها و تصمیماتی گرفتند، اما اجرا نشدند، سازوکار اجرایی نداشت. بنابراین ما آن را اجرا کردیم. همانطور که گفتم ما صلح را با جنگ آوردیم. این نیز یک گزینه است و ما نشان میدهیم که امکانپذیر است. بنابراین همانطور که گفتم جواب عملی ندارم. فکر نمیکنم کسی بداند چه زمانی جنگ روسیه و اوکراین متوقف میشود.
رئیسجمهور آذربایجان با بیان اینکه حتی اگر جنگ متوقف شود، هیچ تضمینی برای تکرار نشدن آن وجود ندارد، گفت: آذربایجان چه میتواند بکند؟ هیچ چیز. از نظر عملی مطلقاً هیچ چیز. ما بیش از 30 میلیون یورو کمک بشردوستانه و مالی به اوکراین ارائه کردیم. ما در حال انجام کارهای بازسازی در شهر ایرپین هستیم، جایی که جمعیت آذربایجانی زیادی وجود دارد و بسیاری از زیرساختهای اجتماعی بازسازی شده است. هیچ چیز بیشتر نمیتوانیم انجام دهیم. حتی اگر از ما بخواهند، به اوکراین سلاح نمیدهیم، میتوانیم آشکارا بگوییم که این کار را نمیکنیم. کمکهای بشردوستانه بله، اما سلاح هرگز، این پاسخ من است.
علیاف گفت: جنگ روسیه و اوکراین برای دو ملتی که از نظر قومیتی و مذهبی بسیار به یکدیگر نزدیک هستند، یک تراژدی بزرگ است. آیا فرصتی برای فرار از جنگ وجود داشت؟ فکر کنم وجود داشت. آیا رهبران اوکراین در سال های گذشته فرصتی برای برقراری روابط عادی با روسیه داشتند؟ من تقریباً مطمئن هستم که وجود داشته است. بله، من فقط در مورد روابط روسیه و آذربایجان صحبت میکردم. ما همسایه هستیم. ما مشارکتهای قوی ایجاد کردهایم. ما به حاکمیت یکدیگر احترام میگذاریم. ما در کار یکدیگر دخالت نمیکنیم. آیا ممکن است بین روسیه و اوکراین هم همینطور باشد؟ البته ممکن بود. روسها افراد بسیار نزدیک به اوکراین هستند. چرا این اتفاق نیفتاد؟ مقصر کیست؟ من نظری دارم، اما آن را به اشتراک نمیگذارم. اما من فکر میکنم این فرصت در اوایل دهه 2000 از دست رفت. شانس اوکراین برای ساختن یک کشور قدرتمند از دست رفت. این نظر شخصی من بر اساس تجربه و دانش من است. من همه روسای جمهور اوکراین را میشناختم و با آنها کار می کردم به جز رئیسجمهور اول این کشور.
رئیسجمهور آذربایجان خاطرنشان کرد: من از سال 2003 روی صندلی ریاست جمهوی آذربایجان هستم. چیزی که میگویم را میدانم، چون تجربه دارم و هیچکس چیزی به من نگفته است. من شاهد لحظات زیادی در روابط روسیه و اوکراین بوده ام: تنش، دوستی، دشمنی، اما هرگز به سطحی که امروز میبینیم نرسیده بود. متاسفانه این وضعیت غمانگیزی است و هر روز مردم میمیرند. باید متوقف شود. چه کسی میتواند متوقف شود؟ نمیدانم.
در این مراسم، الهام علیاف همچنین به منافع روسیه در جمهوری آذربایجان و قفقاز اشاره کرد و گفت: روسیه همسایه آذربایجان است و ما در زمینههای مختلف همکاری بسیار فعالی با این کشور داریم. در آخرین دیدار با رئیسجمهور پوتین، ما به طور گسترده در مورد آن موضوعات، همکاریهای اقتصادی و بهویژه همکاریهای خود در زمینه حملونقل گفتگو کردیم. البته بیشتر همکاریها در زمینه بشردوستانه است. بیش از 300 مدرسه روسی در آذربایجان وجود دارد و مردم ترجیح میدهند در مدارس روسی تحصیل کنند. به طور خلاصه، ما به عنوان یک کشور منطقه قفقاز مسائل مشترک زیادی داریم. به دلیل اینکه بخش خاصی از قفقاز در داخل مرزهای روسیه است و البته روسیه هرگز این منطقه را ترک نخواهد کرد، زیرا متعلق به این منطقه است و به نظر من همه کشورهای قفقاز جنوبی باید علاقهمند به برقراری روابط خوب با روسیه بر اساس احترام متقابل، حاکمیت، تمامیت ارضی و منافع متقابل باشند. من فکر میکنم که مثال آذربایجان به خوبی نشان میدهد که این امکانپذیر است.
"امنیت منطقه" محور اصلی دیدار پوتین و علیافانتهای پیام/